دانش آموختهی سطح چهار حوزه علمیه قم؛ پژوهشگر موسسه تحقیقاتی یاسین-مکتب امام خمینی
چکیده
در عصر حاضر با قطع عضو از بدن انسان و پیوند به دیگران میتوان افراد بسیاری را از مرگ و یا نقص عضو شدن رهائی بخشید. امروزه این عمل به امری رایج در دنیا تبدیل شده است و روزانه جراحیهای بسیاری به این منظور صورت میپذیرد. لیکن در رابطه با حکم فقهی این مسئله از آنجایی که حکم اوّلی قطع عضو، حرمت و بر قاطع پرداخت دیه لازم است، اغلب فقهاء برای رفع این حکم، موضوع را با مسائل مطرح شده در بروز عناوین ثانویه (حفظ حیات مسلمان) بررسی نمودهاند. این در حالی است که در قانون پیوند اعضا یکی از شرایط برداشت عضو از فرد، اذن اولیاء دانسته شده است.لذا نویسنده با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تأثیر یا عدم تأثیر اذن فرد در حکم تکلیفی و وضعی قطع و پیوند اعضاء پرداخته است. در پایان نویسنده به این نتیجه میرسد که اذن اولیاء از جهت شرعی فی نفسه هم در حکم تکلیفی و هم حکم وضعی بیتأثیر است.لیکن به جهت جلوگیری از اختلال در نظم و هرج و مرج، اذن اولیاء ضرورت دارد.